Anne olmak mı zor kadın olmak mı ya da öldürülmeden yaşamaya çalışmak mı?
Aslında bu 3 sorunun yanıtı tek. Hepsi de çok zor. En zoru ise sevmediğin bir hayatı paylaşmak zorunda kalmamak için kaçtığın, uzak durduğun, savaştığın adam tarafından çocuğunun gözleri önünde saniye saniye ölüme yürümek. Hayata tutunmak için harcadığın son nefesindeki çaresizliğini çocuğunun gözlerinde görmek…
Bu ilk değil, bu gidişle son da olmayacak. Sosyal medya üzerinden sesimizi duyurmak üzerine yaptığımız çağrılar kişisel farkındalığı artırsa da ne yazık ki yargı sürecinde yasaların satır arasında kalan boşluklar bir kravat, bir düğme ilikleme ile sonuna kadar kullanılıyor ve cana kıyanlar toplum içerisine kader mahkumu sıfatıyla utanmadan karışıyor.
Açıklama ne?
- Ağır tahrik…
- Erkekliğimi sorguladı.
- Benden sonra bir hayatı olacaktı.
- Başka biri vardı hayatında.
- Evlenecekmiş.
- Böyle bir şeye izin veremem.
- Dayanamadım, tutamadım kendimi, üzgünüm.
- Çok pişmanım.
Peki bu açıklama yeter mi bir insanın hayatını elinden alıp utanmadan hayatına devam etmeye, çocuğunun gözüne utanmadan bakabilmeye, bir çocuğu annesinden söküp almaya, bir çocuğun hayallerini yıkmaya, geleceği hayal etmesine engel olmaya, büyümeden yaşlanmasına neden olmaya yeter mi? Yetmez… Yetmemeli… En ağır cezalar bile yetmemeli artık. İnsan olmayı unuttuk çünkü. İnsan olmayı başkalarının gözünde ‘Ne derler’ olarak görmeyi bırakma zamanı. Yeter… Bugün Emine Bulut, yarın bir başka kadın. Tek suçu kadın olarak tek başına hayatta kalma mücadelesi vermek mi? Tek suçu ‘Hayır’ diyecek cesareti olması mı? Tek suçu geleceğini kurtarmak için haksızlığa ‘Dur’ demesi mi? Yapmayın artık. Toplumun en savunmasız grubu olarak görülen kadına ve çocuğa ‘Dur’ dediğinde güç gösterisinde bulunmak, kendilerince yılanın kafasını büyümeden ezmek mi doğru olan?
Yapmayın. Birbirinden nefret eden ama elalem ne der diye sürdürülmeye çalışan işkence ve mutsuzluk dolu hayatların temelini atmayın artık. Bir kadın mutsuz olduğu biriyle hayatını sürdürmek zorunda değil, en önemlisi mutlu olmak için bitirdiği evliliği ya da ilişkisiyle ilgili sorgulanmak zorunda değil! Bırakın insanlar hayatı 3. sayfa haberlerinden öğrenmesinler, bırakın insanlar ‘Sonun Özgecan gibi olur!’ diye tehdit edilmesinler. İnsan olmayı öğrenelim. İnsan olalım. En azından deneyelim.