Yanlış duymadınız. Aslında okula başlayan çocukların ödev, duyuru ve benzeri bilgileri daha hızlı öğrenmelerini sağlamak ve veliler arasında iletişimi sağlamak için kurulan whatsapp grupları artık boyut değiştirdi. Oğlum okula başlayana kadar ‘Yok artık, anneler niye yarışıyor be!’ deyip umursamadığım grupların tam ortasına hem de yarışın kızışıp annelerin kendi içerisinde kutuplaşma noktasına varana kadar abarttığı bir grup içerisine düşünceye kadar… Hem de ne düşmek…
Oğlumun bulunduğu sınıfta velileri bir araya getirmek amacıyla kurulan whatsapp grubu, çok iyi niyetli, kendi çocukları kadar diğer çocukları da düşünen sınıf annelerine rağmen birçok tartışmaya konu olup, iş iyice çirkinleşmeye başlayınca kapandı. Allah var. Kafam da rahat etmedi değil! Çünkü yazışmaların boyutu ödev sormaktan,
-Senin çocuk kaç yanlış yaptı? Benim çocuk bu kadar yaptı.
– Aaa niye sadece ben söylüyorum, çocuğunuzun yanlışını niye söylemiyorsunuz?
– Yoksa hepsini doğru yaptı da nazar değmesin diye mi söylemiyorsunuz gibi silsile halinde saçma sapan yazışmalara dönüşüverdi.
Çok şükür grup kapandı da rahat ettim. Ama kapanan gruba rağmen veliler arasındaki gruplaşma da devam ediyor. Bunu da unutmamak lazım. Neyse… whatsapp grubunun aslında çocuklar için değil; veliler için nasıl bir yarış alanına döndüğünü ve bunu nasıl düzene sokmak gerektiğini Çocuk Psikoloğu Seval Uslu Yazıcı’ya sordum. O da tek tek anlattı. Okurken kendinizden de ‘Aaa ben de yaşadım’ şeklinde izler bulacağınıza eminim😀
Sevgiler
Anneler neden WhatsApp gruplarına ilgi duyarlar?
Ödevler, okul duyuruları, hasta olan çocuklara geçmiş olsun mesajları, okulda unutulan ödevler, alınması gereken kitaplar, ödev olan sayfaların fotoğraflarına bakmak gibi çeşitli konulardan haberdar olmak için. Peki, bir annenin çocuğun okul hayatında olup bitenlerden detaylı bir şekilde haberdar olma isteği nerden geliyor diye sorduğumuzda, daha fazla bilgi ve kontrol imkanı sağlaması akla gelen ilk cevaplardan.
Teknolojik imkanların bilginin ve iletişimin hızlı yayılması açısından çok büyük bir katkısı olduğu tartışılamaz. Ancak çocuğun geziye giderken ne giyeceği, ne yiyeceği, kaç soru çözdüğü, hafta sonu arkadaşlarıyla ne yapacağı gibi özel hayatlarıyla ilgili paylaşımlara ebeveynlerin dahil olması çocukta güvensizlik duygusu yaratır. Çocuk kendisini sürekli kontrol ve gözlem altında hisseder, bireyselleşme kapasitesi zayıflar.
Şüphesiz ebeveynler çocuklarını daha doğru yönlendirmek, destek ve yardımcı olmak için okulla ilgili konuları takip etmek istiyorlar. Ancak bu takip çocukta “nasıl olsa annem bugünkü ödevimin ne olduğunu söyler” ya da “hafta sonu gidilecek etkinlikte nerde buluşulacağını annem nasıl olsa öğrenir” gibi bir düşünce yaratıyorsa çocukta sorumluluk duygusunun gelişimi sekteye uğrar. Ebeveynlerine yaslanır, zor bir sorunla karşılaştığında nasıl çözebileceğiyle ilgili bir repertuvarı oluşmaz.
WhatsApp grupların diğer katkısı annelere çocuklarını diğer çocuklarla karşılaştırma kendi çocuğunun eksikliklerini ve başarılarını öngörme imkanını vermesidir. “Şu kişi şu sınavda en yüksek puanı almış, bu kişi sınavda ilk ona girmiş” gibi düşünceler annelerde küçük bir kıskançlık doğurabilir. Bu durum genellikle “neden benim çocuğumda da olmasın” düşüncesiyle çocuğa fazla yüklenme ile sonuçlanır. Bir yakınımın dahil olduğu WhatsApp grubunda gördüğüm tablo beni oldukça şaşırtmıştı. Ebeveynlerin çocuklarına zeka testi yaptırıp sonuçlarını birbirleriyle paylaşmalarına tanık olmuştum. Kendilerince neyi ispat etmeye çalıştıklarını aşağı yukarı tahmin edebilmekle birlikte diğerlerine göre daha düşük bir zeka kapasitesine sahip olan anne böyle bir paylaşım içinde olmaktan dolayı pişman olmuştur diye düşünmüştüm. Bu örnekte de görüldüğü gibi böyle bir paylaşımın ne ebeveynlere ne çocuğa ne de okula katkısı olmuştur. Sadece kişisel hırslar, çatışmalar ve beklentiler nedeniyle çocukların bir yerde suiistimal edilmesine neden olmuşlardır. Bilinçli ailelere üyesi oldukları grubun çocuklarına olan faydasını ve zararlarını tekrardan gözden geçirmelerini öneririm.
Bu paylaşımlar, özel\sosyal hayat arasındaki ayırımın net bir şekilde konumlandırılmasıyla faydalı bir platform oluşturmaktadır. Aksi takdirde çocukların ve ailelerinin dedikodularının yapıldığı, herhangi bir amaca hizmet etmeyen bir vakit kaybı konumuna gelebilir.